Ντεμπέι, Πέτερ Γιόζεφ Βίλχελμ

(Peter Joseph Wilhelm Debye, Μάαστριχτ 1884 – Ιθάκα, Νέα Υόρκη 1966). Ολλανδός χημικός και φυσικός. Καθηγητής της φυσικής στα πανεπιστήμια της Ζυρίχης, Ουτρέχτης, Γκέτινγκεν και Λειψίας, διηύθυνε από το 1935 το Ινστιτούτο Θεωρητικής Φυσικής Κάιζερ Γουλιέλμος του Βερολίνου και το 1940 εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ και έγινε καθηγητής στο πανεπιστήμιο Κορνέλ. Το 1930 τιμήθηκε από τη Βασιλική Εταιρεία του Λονδίνου με το μετάλλιο Ράμφορντ και το 1936 με το βραβείο Νόμπελ χημείας για τη συμβολή του στην εξακρίβωση της δομής των μοριακών πλεγμάτων μέσω των ακτίνων X. Μελέτησε την απόκλιση της συμπεριφοράς των ισχυρών ηλεκτρολυτών από τη συμπεριφορά των ιδανικών διαλυμάτων. Σημαντικές είναι επίσης οι μελέτες του για τις θεωρίες της ειδικής θερμότητας, τις ακτίνες Ρέντγκεν, τη θεωρία του φαινομένου Κόμπτον και των πολικών μορίων.